Głównym źródłem aktywnej biochemicznie witaminy D3 dla gadów jest biosynteza w skórze pod wpływem słońca lub UV. D3 nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Tak podaje przynajmniej fachowa literatura weterynaryjna. Teza poparta jest obserwacjami rozwoju krzywicy u młodych lub MBD u dorosłych pomimo podawania optymalnych dawek witamin. Co do toksyczności brak danych w podawaniu doustnym co nie oznacza dobrowolności w podawaniu - wszelki nadmiar szkodzi. Dawkowanie wit. D3 w większości podręczników wet dotyczy dawki domięśniowej - tu łatwo przedawkować i to jest na prawdę niebezpieczne.
Problem zjadania ciał obcych ma tyle wyjaśnień ilu jest interpretatorów. Oto kilka z nich:
1. stres środowiskowy
2. niedobory soli mineralnych
3. nawyki
4. robaczyca przewodu pokarmowego
5. zaburzenia centralnego układu nerwowego (paramyxowiroza)
I wszystkie da się logicznie udowodnić.