W sumie jest ich dość bliskim krewnym. Co do dymorfizmu jest on bardzo słabo zaznaczony (poszukam dokładnych informacji w kluczach i prześlę Ci mailem).
Co do zatrzymania samicy, jest to prawnie zabronione. Podejrzewam, że dałoby się wyprowadzić odchów, ale w porównaniu z kruszczycami ma znaczne większe wymagania.

Co do ekologii. O. eremita rozwija się w próchnie drzew liściastych (głównie dziuplaste wierzby, dęby, buki - podobno spotykano larwy w próchniejących świerkach). Larwy żerują w rozkładającym się drewnie poprzerastanym grzybami przez 2 - 3 lata. Na jesieni ostatniego roku tworzą kokolit, zimują. Przepoczwarczenie następuje wiosną, a wczesnym latem (i późną wiosną) wylatują dorosłe osobniki. Co ciekawe nie odżywiają się nektarem kwiatów jak Cetoninae, ale przesiadują w dziuplach (chyba też jedzą próchno). Jako imagines żyją jakieś 2-3 miesiące.

W pracach, o których wcześniej wspomniałem, wskazano słabe zdolności tego gatunku do dyspersji. Zanik dogodnych siedlisk (stare drzewa są usuwane, dziuple wypalane, następuje odlesianie itp.) spowodował, że gatunek ten jest rozmieszczony wyspowo. Takie małe populacje są narażone na wyginięcie i to wszystko (wraz z działalnością kolekcjonerską) spowodowało drastyczny spadek tego owada.