W tym momencie musze poprzec "shakadu" ...
Uwazam, ze pajak (ptasznik, tarantula ... jak go zwal...) nie jest nowa zabawka czlowieka ani zadnym ukochanym nowym zwierzatkiem - jest drapieznym, dzikim zwierzeciem (nawet w niewoli ---- nie traktujmy naszych pajakow jak pluszowych niedzwiadkow z ktorymi mozna robic wszystko, co nam sie podoba.
W przeciwnym razie mozemy byc CIEZKO zdziwieni, jesli ktoregos pieknego dnia nasz "pluszowy misiu" na zaatakuje .... polecam goraco artykulik http://www.arachnophiliac.com/burrow/savaged.htm

Nie twierdze tego ze strachu przed pajakami --- uwielbiam je brac na rece ale wydaje mi sie, ze im to WCALE nie jest potrzebne do szczescia.
Wyznaje zasade "Patrz, nie dotykaj".

Jesli jednak juz cos stalo sie naszemu pupilowi, bezwzglednie potrzebna jest pierwsza (oby nie okazala sie ostatnia) pomoc ... znow polecam http://www.arachnophiliac.com/burrow/1staid.htm