Nie sądzę, żeby poruszony przez Pablosa temat sprzyjał podnoszeniu zainteresowania hodowlą pająków, chyba, że potraktujemy to jako "niezdrową" modę. W tworzeniu tej pseudootoczki widzę jednak pewien sens-autor jakby na siłę próbuje się przekonać o solidnych podstawach swojej fascynacji. Z czego to wynika, nie wiem...może w rzeczywistości boi sie pająków lub kojarzą mu się z zdarzeniami z jego życia, o których chciałby zapomnieć. Jeśli tak, to jest bardzo ciekawa forma nadkompensacji, jeśli nie, bardzo dziwny i dramatyczny sposób próby realizacji się w życiu.
Temat pociąga mnie z innych przyczyn, chciałbym jednak konkretów, których w wypowiedzi Pablosa brak. Oczywiście poruszony jest dwojaki aspekt sprawy, resztę zostawiono nam-forumowiczom. Podnoszę więc rękawicę...
Pająk widziany w określonych porach jest zwiastunem szczęścia lub nieszczęścia, niestety nie udało mi się ustalić z czym dokładnie jest to związane i w jakich kręgach kulturowych. Nieszczęście ma przynosić zabicie pająka ( zwłaszcza spalenie go ) lub widok płonącego pająka. Obawiamy się wtedy obudzonych złych mocy? Czy też może jak pewnie będzie rozumował Pan Pablos, szkodliwych związków chemicznych uwalniających się ze zwęglonego ciałka ?!
W związku z powyższym, mam pytanie do wszystkich, czy wasze pająki przyniosły wam kiedyś szczęście/nieszczęście i w jakiej sytuacji?
Co do religii, nie są mi znane jakieś znaczniejsze ( poza Pablosaństwem ), formy kultu pająka, zwracam się do forum o oświecenie mnie i z góry bardzo dziękuję. Chrześcijaństwo widzi w nim przeciwieństwo pracowitej pszczoły, w wierzeniach ludowych był jednak symbolem duszy, która może opuszczać ciało przez usta, właśnie w postaci pająka. Miał także znaczenie praktyczne, wiązane, z rzekomo cudownymi właściwościami pajęczyny, lekowi zapobiegającemu upływom krwi oraz infekcjom ran ( zagnieść chleba z pajęczyną ). W rejonach podalpejskich krzyżaki uchodziły za błogosławione ( ze względu na krzyż na odwłoku ), a spuszczający się po nitce pająk oznaczał łaskę z nieba.
Znacznie częściej pająk jest jednak kojarzony źle i ma to związek nie z fascynacją nim, tylko obrzydzeniem przezeń wywoływanym. Jest symbolem obłudy, kłamstwa, zdrady ( czarna wdowa, hehehe ), występującym niejako w drugiej lini, skrytej i podstepnej...
Ja tam się nie przejmuję i z przyjemnością pobiegam sobie wczesną porą z babim latem na twarzy, polecam wszystkim!
pozdrawiam Smecta
P.S. Urzeczony stylem Pana Pablosa niechcący uległem jego właściwościom, tworząc coś podobnego...kurcze, sam nie rozumiem co napisałem! Przepraszam wszystkich czytelników!