Aby opanować paniczny strach po ukąszeniu jadowitego pająka, w dawnych Włoszech odreagowywano, tańcząc szybki i wyczerpujący taniec - tarantellę, stąd dla różnych jadowitych pająków powstała wspólna nazwa: tarantule. Oczywiście dziś wiadomo, że szybsze bicie serca powoduje szybsze krążenie krwi, a co z tym się wiąże - szybsze rozchodzenie się trucizny w organizmie.

Jadowity pająk "Czarna wdowa", aby zabić żabę, musi jej wstrzyknąć 150-krotnie silniejszą dawkę jadu niż np. kurze, różne jest bowiem działanie ukąszeń na różne gatunki zwierząt. Regułą jest natomiast, że na własny jad zwierzęta go produkujące są uodpornione. Jad większości pająków ma dwa główne działania: neurotoksyczne - porażające mięśnie oddechowe, i hemotoksyczne - powodujące rozpad krwinek czerwonych oraz poważne zaburzenia krzepliwości krwi.