Jeśli potrafi to jeden gatunek pająka to jest duże prawdopodobieństwo, że wszystkie wykorzystują podobną metodę trawienia i czerpania tylko tych związków budulcowych które są im w danej chwili potrzebne.
Przypuśćmy, że świerszcz ma w sobie 80% aminokwasu A i 19% aminokwasu B, 1% to dajmy na to mikroelementy, witaminki i inne.
Ptasznik dajmy na to potrzebuje aminokwasu A i B po 50%.
A więc przy konsumpcji dwóch świerszczy, pierwszego wyssie w całości, a przy drugim świerszczu skupi się na tym, aby wyssać jak najwięcej aminokwasu B ignorując A.
Pewnym potwierdzeniem tej tezy może być przykład hodowców, którzy przez całe życie pająka karmią go tylko mącznikami i pająk dożywa sędziwych lat.