Problemu nie da się w zasadzie rozwiązać bez woli porozumienia z obu stron. Niestety jedni i drudzy nie są tu bez winy. Możemy wybielać Arabów, jako wspaniałych bojowników o wolność, możemy wybielać Izrael jako broniących się przed terroryzmem. Rozpatrywanie tego w kategorii czarno-białej, jak robią to obie strony jest błędne. Najgorsze jest to, że żadna ze stron nie chce pójść na daleko idące ustępstwa, które dały by sygnał drugim, że coś jest na rzeczy. Świetnie ujął to Paderewski w 1918 (?). Zapytano go czy jest możliwe rozbrojenie w Europie. Odpowiedział, że wola jest, ale wszyscy czekają kto pierwszy się rozbroi. Wygląda więc to tak, że zarówno Arafat jak i Sharon stali się więźniami swojej radykalnej polityki. Z całej sprawy cieszą się tylko ekstremiści (islamiści i izraelska prawica), bo tylko walka daje im szanse istnienia i budowania siły. Jak zwykle najgorzej wypadają na tym zwykli niewinni ludzie po obu stronach - zabijani przez ostrzał armii lub wysadzani w autobusach.
Jest to przeraźliwie chore, ale nie widzę w najbliższym czasie szans na rozwiązanie tego problemu. Konflikt trwa już w zasadzie od czasów międzywojnia (choć jego genezę spokojnie można wyprowadzić do czasów średniowiecznych i dalej). Jest to jedna z tych sytuacji gdy rozpędzone koło wzajemnej przemocy i nienawiści toczy się bez szans na zatrzymanie.
Słyszałem już opinie w stylu tych Deathscythe: niech się wybiją lub zrzucić im kilka neutronówek na głowy. Spokój by może był, ale to chyba nie najlepsze rozwiązanie.
Ja pozostanę biernym obserwatorem, może jednak coś się zmieni (ale jestem pesymistą).

PS. A mechanizm działania jest prosty, wystarczy bezsensowna nienawiść, ciekawe przypadki można znaleźć i u nas (patrz post combat18 - jeśli go nie wywalą).
PS2. Zaraz wypadam w teren na dwa tygodnie i nie będę miał z Wami kontaktu przez całe dwa tygodnie - odpoczniecie (co za ulga, co?)
Dlatego życzę wszystkim udanych wakacji, zdanych egzaminów na studia i takie tam (ciekawe czy ktoś to przeczyta zważywszy na topic