Wlasnie o to chodzi Obcy, ze Ty nic "nie powinienes". Jezeli papiez byl dla Ciebie kims waznym, to na pewno bedziesz przezywal jego chorobe i smierc, ale nikt nie bedzie od ciebie niczego wymagal. Jezeli papiez byl dla Ciebie zupelnie obca osoba, to zrozumiale, ze nie bedziesz sie zmuszal i wspolczul mu, ze tak powiem: "na sile".

Ale trzeba zrozumiec i tych, (w sumie mnie tez), dla ktorych czlowiek ten byl kims waznym.

"chciałem tym tylko zwrócić uwage na to ze nikt nie zwraca uwagi na tysiace innych ludzi którzy giną, nikt ich nie grzebie , czesto nawet nie sa zidentifikowani"

No i racja.. kazdemu nalezy sie godna smierc, godny pochowek. W koncu wobec smierci wszyscy sa rowni. Chociaz powiem Ci, ze znam bardzo duzo takich ludzi, ktorzy ciagle wspominaja i zaluja ofiary konfliktow, suszy, powodzi, itd.
W moim mniemaniu, zalozenia programowe sa takie, ze czlowiek to istota inteligentna, a wiec umiejac doceniac zycie, powinien szanowac tez i zycie i godnosc drugiej osoby. Nasz jedyny problem to cos w rodzaju znieczulicy. Wlaczamy kanal i z kanapka w rece ogladamy zdjecia z bombardowan...

Ale uwazam tez, ze nie nalezy mieszac tych dwoch rzeczy. Ludzie, ktorzy wspolczuja papiezowi robia to, bo byl dla nich kims bardzo waznym i cos dla nich znaczyl (cos wiecej, niz Jan Kowalski, ktorego zabil samochod...mimo, ze smierc jednego i drugiego znaczy to samo).
Z kolei wspolczucie dla ofiar kataklizmow to juz kwestia naszej wewnetrznej wrazliwosci.... "znowu zginal bezimienny tlum...przeciez mnie to nie dotyczy... jaka to dla mnie strata? Przeciez nie znam nikogo z tych ludzi....".
Takimi kryteriami kieruje sie bardzo wiele osob.
No i masz racje, ze idealna sytuacja bylaby ta, gdyby ludzie umieli dostrzec drugiego czlowieka. Ale tak na 10000% nigdy nie bedzie i nie trzeba byc Nostradamusem, zeby to wywnioskowac.


Ide spac, sorry, jesli moja wypowiedz byla chaotyczna i malo z niej dalo sie zrozumiec.