Marblo, jaja podaję gotowane. Całe siekam i mieszam z sałatką.

Gadzinka, gratuluję odwagi i cierpliwości. W USA, gdzie jest jeszcze więcej niechcianych legwanów wiele osób prowdzi całe schroniska dla takich biednych zwierząt. Dobrze, że udało Ci się uratować to zwierzę, choć jestem zdania, że w ciężkich sytuacjach czasami lepszym wyjściem jest eutanazja niż narażanie gada na cierpienie. Tak jak pisałem wcześniej są sytuacje w których większy dodatek pokarmu zwierzęcego może pomóc. Właśnie np. w okresach rekonwalescencji, ale i wtedy nie warto przesadzać.

Tak naprawdę nie trzeba mieć legwanów aby coś o nich wiedzieć. Fakt posiadania i obserwowania nie czyni z nas specjalistów. Zresztą "prawdy" oparte na obserwacji jednego osobnika są mało wiarygodne. Dlatego i tak najważniejsza jest literatura i analiza wielu przypadków. W biologii legwanów jest jeszcze sporo do odkrycia, ale też bardzo dużo o nich wiemy! I nie trzeba w tym celu prowadzić własnych badań, bo inni już za nas to zrobili. Warto oprzeć się na ich wiedzy i doświadczeniu. W Polsce nikt nie prowadził badań nad legwanami zielonymi (chyba, że w ukryciu), dlatego konieczne jest opieranie się na autorach zagranicznych i najlepiej pracach oryginalnych, a nie przetworzonych przez różnej maści popularyzatorów (choć część z nich jest oczywiście rzetelna).


Boro, setki tytułów prac o wszystkich aspektach biologii i hodowli legwanów znajdziesz na:
http://crocodilian.com/iguanabiblio/
Jak dotrzeć do tych artykułów ? Książki pozostaje kupować w zagranicznych księgarniach (np. internetowych) lub przez polskich importerów. Co do artykułów to niektóre (niestety nieliczne) czasopisma sa obecne w bibliotekach uniwersyteckich (głównie biblioteki instytutów zoologii na iniwersytetach) lub w dość dobrych bibliotekach w Instytucie Zoologii PAN w Warszawie na ul. Wilczej, albo w Instytucie Systematyki I Ewolucji Zwierząt w Krakowie na Sławkowskiej. Jeśli czasopism nie ma w Polsce trzeba niestety dotrzeć do autorów (tzn. ich adresów poszukać np. przez internet) i prosić o kopie. Prawie wszyscy poproszeni przesyłają kserokopie.