Czy 2:1 to nie czasami 1:2

Mając na uwadze stosunek Ca:P w diecie legwanów postanowiłem szczegółowo przestudiować tabele zawarte w książkach jakie posiadam tj : Ł. Wysocki "Legwan Zielony" oraz M. Magierski i R. Wiśniewski "Legwan zielony, podstawy hodowli". Jednocześnie chcę podkreślić, że mój post nie jest krytyką żadnej z tych pozycji, a jedynie próbą wyjaśnienia tematu. Podaje więc kilka przykładów:


Ł. Wysocki M. Magierski/R. Wiśniewski

Papryka 0,40:1 1:2,6
Maliny 1,80:1 1:1,1
Papaja 4,50:1 1,5:1
Morele 0,71:1 1,5:1
Kiwi 0,65:1 1,3:1
Marchew 0,59:1 1:1
Cukinia 0,48:1 1,2:1

Na pierwszy rzut oka widać, że dane są diametralnie różne,a to tylko kilka przykładów. To, co w jednych tabelach jest fantasycznym pożywieniem dla legwana, w drugich nikt nie polecałby ich. Zdaję sobie sprawę, że mogą występować drobne różnice związane z różnymi odmianami np. owoców ale to są zupełnie inne liczby. Wynika z tego, że należy zadać funtamentalne pytanie : Czym karmić legwany zielone, a czego unikać w ich diecie? Co wy na to.

Tabele do naszej pracy opracował dr.biologii R. Maślak na podstawie Gunthera Koflera "Der Grune Leguan" z 1993 r. Nie znam pracy p. Wysockiego i nie wiem na jakich źródłach się opierał :) Więc póki co uznaję tabele z naszej pracy :)))
Pozdrawiam:)

Nie znam tej pierwszej pozycji, ale nie watpliwie stosunek Ca:P powinien wynosic 2:1, z tabelkami tak to juz jest ze rozne zrodla roznie podaja, Rysiu i Jacku tez korzystali z tabelek wykonanych przez kogos innego a nie badali sklad poszczegolnych roslin.

Moze w tej pierwszej ksiazce to stosunek P:Ca i wtedy by sie wszystko zagadzalo (prawie)

Na 100% optymalnym stosunkiem Ca:P jest 2:1 ( również wg żródeł amerykańskich ).

...oczywiście Kohler :)))

a tabelki z książki Snakesa są podawane za Melisą Kaplan

Zaprosiłem do dyskusji Łukasza :) mam nadzieję, że nas odwiedzi i że pomoże w wyjaśnieniu problemu róznic w tabelkach :)

Niestety Łukasz ze względu na brak czasu nie jest w stanie uczestniczyć w dyskusji, ale żeby Capri miał jasną sutuację wstawiam maila od Łukasza ( wstawiam go za Jego zgodą :))) )

Witaj,

niestety nie będę w stanie śledzić dyskusji najprawdopodobniej, ze
względu na nawał obowiązków związanych m.in. z pojawieniem się nowego
domownika (i nie mam na myśli zwierzącia terraryjnego:).
Sprawa wbrew pozorom jest dość prosta.
Oczywiście opieraliśmy się na różnych źródłach i jak to zwykle bywa w
takich przypadkach uzyskaliśmy częściowo różne dane.
To już zależy od samego źródła, metodologii badań, różnic gatunków
poszczególnych roślin i całej masy innych czynników na które nie mamy
wpływu.
Również nie mam przed sobą Waszej pracy - więc nie jestem w stanie nic
więcej powiedzieć na temat różnic, oprócz tego iż wcale mnie nie dziwią.

Przede wszystkim trzeba pamiętać iż żadna z tych tabelek to nie
wyrocznia, gdzie jeśli Ca:P > 2:1 to pokarm jest dobry a jeśli Ca:P <
2:1 to pokarm jest zły. Idealny stosunek wapnia do fosforu na poziomie
2:1 dotyczy całej diety, która powinna być jak najbardziej zróżnicowana.
Jeśli dieta będzie składała się z kilkunastu warzyw/owoców to nawet
podanie kilku o wartości Ca:P = 1:2, mimo iż teoretycznie mogą wydawać
się niedobre nie będzie błędem, ponieważ zrównoważone to zostanie
roślinami o dużo większej ilości wapnia. Taka dieta będzie na pewno
lepsza niż wybranie 4 warzyw o stosunku 2:1 i cały czas karmienie nimi
legwana.
To, co chcę powiedzieć to fakt iż różnice, nawet dość spore są
nieuniknione jeśli czerpiemy dane z różnych źródeł i niezależne od nas
samych. Przy dobrze zróżnicowanej diecie, nawet jeśli w kilku
przypadkach różnice te będą spore to w efekcie końcowym zostaną one w
dużej mierze zrównowarzone przez inne prokukty. I właśnie o to chodzi z
całym tym Ca:P - tabelka ma być jedynie pomocna do ułożenia odpowiedniej
diety, a nie do stwierdzenia że te rośliny można podawać a tych nie.
Wymaga to więcej pracy od opiekuna zwierzęcia - ale to tylko z korzyścią
dla legwana.

Pozdrawiam
Łukasz


Pozdrawiam:)

Dokładnie, zgadzam się z Łukaszem i zawsze to podkreślam - dieta powinna być jak najbardziej urozmaicona bez względu na stosunek Ca:P, bo po to podajemy wapń, żeby ewentualne braki w tej proporcji wyrównać. Gdyby podawać tylko to o prawidłowym stosunku Ca:P (2:1) to po co dawać wapń ? Tylko jak wiele roślin spełnia te kryteria ? Czy legwan po tak ubogiej diecie będzie zdrowy ? Na "Ca i P" życie się nie kończy :-) Są inne minerały i witaminy równie potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Tabele jak to tabele, różne opracowania, różne dane. Melisa Kaplan opisuje hodowlę trochę po amerykańsku jak na nasze warunki. Tak mi się wydaje. Książka "Der Grüne Leguan" , której autorem jest Günther Köhler jest jakby bliższa naszym realiom.