Witam
Znacie jakies strony gdzie mozna poczytac o wezach czy zmijach wystepujacych w polskich lasach?
Wersja do druku
Witam
Znacie jakies strony gdzie mozna poczytac o wezach czy zmijach wystepujacych w polskich lasach?
nie, ale jest sporo dobrej a taniej literatury dostępnej na allegro
google.com !!!! wiesz jak to sie uzywa ??
Dobrze popisales sie juz elokwencja i podziekujemy Ci juz sie wiecej nie wypowiadaj. Jak zwykle zawsze na kazdym forum znajdzie sie jakis geniusz ktory do rozmowy wniesie jakas konstruktywna wypowiedz aby tylko zaistniec.
To forum tematyczne na ktorym zadalem pytanie w temacie wiec jak nie masz co napisac to po prostu sie zamknij a nie zasmiecaj forum.
BTW: jako ze nie jestem w tak bojowniczym wieku jak ty daruje sobie dalsza polemike.
tytaj masz o zaskroncu wyczajnym i zmiji zygzakowatej:) http://grzyby.and.pl/10maj2003zaskroniec.htm
Thx
Jest jedynym jadowitym wężem żyjacym w Polsce.Należy ona do węży jadowitych z grupy tzw.solenoglypha,których aparat jadowy wykazuje najwyższy stopień rozwoju:ich górna szczęka jest zupełnie zredukowana i służy do osadzania zębów jadowych.Zęby te mają kanaliki, przez które jad dostaje się do ciała ofiary.W czasie spoczynku zęby te są złożone, a dopiero w czasie ataku żmija ustawia je za pomocą mięśni w pozycji dogodnej do zadania ciosu.Ciało jej jest grube,ociężałe.Głowa jest płaska,szeroka,sercowata,bardzo wyraźnie odgraniczona od reszty ciała, okryta drobnymi tarczkami.W odróżnieniu od innych węży oko żmiji ma pionową źrenicę.
Ogon jest bardzo krótki.Długość ciała naszych żmij dochodzi do 75 cm.
Żmija zygzakowata ma nadzwyczaj zmienne ubarwienie.Dla najważniejszych jego typów należą formy o szarym lub brązowym grzbiecie z wyraźnie zaznaczoną zygzakowatą czarną wstęgą, ciągnącą się od karku do końca ogona ("wstęga kainowa").Dosyć częste sąu tego gatunku osobniki melanistyczne o jednolicie czarnym ubarwieniu.
Ulubionym środowiskiem żmiji są polanki lub przecinki w podmokłych lasach oraz stosy kamieni na pograniczu pól i lasów w okolicach górzystych.Ze snu zimowego budzi się żmija w marcu, okres godowy przypada u niej w kwietniu i maju.Żmija jest gatunkiem jajożyworodnym.Młode przychodzą na świat w sierpniu i we wrześniu, w ilości nie przekraczającej 20 sztuk w jednym miocie.
Żmija nasza jest wprawdzie zwierzęciem nocny, poluje jednak również chętnie i w ciągu dnia. W upalne dni lubi się ona godzinami wygrzewać w promieniach słońca. Poluje prawie wyłącznie na drobne ssaki- rzedziej na jaszczurki i żaby. Ofiarę swoją uśmierca działaniem jadu i dopiero wtedy ją połyka. Jad żmii charakteryzuje się silnym działaniem miejscowym (opuchlizna, ból) oraz działa pożerająco na organizm (sydtem trawienny, oddechowy itp.). Jad ten może być śmiertelny dla człowieka, a jedyną skuteczną odtrutką w przypadku ukąszenia jest zastosowanie surowicy przeciwjadowej. Bliższe dane dotyczące jadu naszej żmii, jak i innych wężów jadowitycz, znaleźć można w książce W. Jaroniewskiego.
W sen zimowy zapada żmija zygzakowata w październiku. Wbrew mniemaniom żmija zygzakowata jest zwierzęciem bardzo delikatnym, szczególnie słabo odpornym na lekkie nawet obrażenia ciała. Bardzo trudno utrzymać ją też w hodowli, gbyż przeważnie odmawia przyjmowania pokarmu.
Rozsiedlenie geograficzne tego gatunku obejmuje ogromny obszar od Oceanu Spokojnego w Azji, po zachodnie krańce Europy. Nie występuje on tylko w najbardziej południowych krańcach naszego kontynentu. Na północy dochodzi do 68,5 st. N naszej szerokości geograficznej. W górach żyje na wysokości do 2000 m n.p.m.
U nas, jak i w całej Europie środkowej, żyją przedstawiciele rasy nominalnej V. b. berus, pozostałe dwie rasy znane są z półwyspu Bałkańskiego i Pirenejskiego, przy czym tę podniesiono obecnie do rangi osobnego gatunku.
W całej Polsce żmija zygzakowata jest dosyć pospolita, jednakże tylko w tych miejscach, w których znajduje odpowiednie dla siebie środowisko. Szczególnie liczna jest w Karpatach (Bieszczady), natomiast niezbyt licznie wystyępuje w Tatrach, gdzie została prawdopodobnie znacznie przetrzebiona.
Choć nie można w żadnym przypadku lekceważyć żmii i jej ukąszeń, to jednak opowiadania o jej agresywności i szkodliwości są fałszywe lub przesadzone. Według Szyndlara (1981) w ciągu 30 lat znamy tylko jeden i to dość problematyczny przypadek zgonu po ukąszeniu przez tego węża. Żmije nasze nigdy nie atakują aktywnie i mogą być niebezpieczne tylko w przypadku bezpośredniego zetknięcia (np. nastąpienie bosą nogą). Ponieważ panuje ogólne przekonanie, że żmije należy tępić, tępi się przy okazji wszystkie inne węże i padalce.
Objęcie ochroną prawną żmii było od lat postulowane przez członków Sekcji Herpetologicznej PTZool. Realizacja przyjętej już ustawy o jej ochronie, połączona z odpowiednią akcją wyjaśniającą, będzie istotnum krokiem na drodze ochrony wrzystkich naszych krajowych węży.
Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) jest najpospolitszym polskim wężem. Jego cechą charakterystyczną są dwie żółte plamy z tyłu dużej, płaskiej głowy. Wierzch ciała ma szarawy, lekko brunatny, często z ciemnymi plamami. Zaskroniec w Polsce najczęściej dorasta do długości 1 m. Występuje w różnych typach środowisk (najchętniej w wilgotnych miejscach), od brzegów rzek, podmokłych łąk (nazywany jest także wężem wodnym) do skrajów liściastych lasów, silnie nasłonecznionych łąkach, porośniętych krzewami skałek. W sen zimowy zapada w październiku, zimuje gromadnie w norach i szczelinach. Zaskrońce budzą się w marcu, a początek godów przypada na kwiecień i maj. W lipcu i w sierpniu samica składa do 30 jaj, umieszczając je w gnijącej roślinności. Młode wylęgają się po około 10-15 dniach. Zaskroniec żywi się przede wszystkim żabami, rzadziej rybami i ropuchami. Wąż ten jest niejadowity. Ofiarę połyka żywą, ponieważ nie potrafi dusić jej oplatając się wokół. Zaskroniec doskonale pływa i nurkuję. Broniąc się, ze specjalnych gruczołów umieszczonych w okolicy odbytu wypuszcza śmierdzącą ciecz. Występuje najczęściej na nizinach, wyjątkowo w górach (nie przekracza 1800 m n.p.m.). Zaskroniec nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa dla człowieka, mimo to jest czasem mylony z lekko jadowitą żmija zygzakowatą i zabijany (mimo, że oba gatunki są objęte ochroną)
Jest jedynym jadowitym wężem żyjacym w Polsce... To odnośnie zmiji zygzakowatej.